Riddarinn - Jólaskákmótið 2012

Hvað sem öllu jólavafstri leið lét brattur hópur (h)eldri borgara það ekki aftra sér frá að etja kappi eina ferðina enn og taka þátt í Jólapakkamóti Riddarans, sem fram fór með glæsibrag í höfuðstöðvum klúbbsins og AAA samtakanna að Strandbergi í Hafnarfirði  fyrir viku síðan. (17. Des). 

Það fer vel á því að þessir tveir hópar - virkra skákmanna annars vegar og hins vegar óvirkra alkóhólista - deili með sér salarkynnum í Vonarhöfn,  sem ber á vissan hátt táknrænt heiti sniðið að  þeirra þörfum og háleitum markmiðum.   Báðir hópar eiga þá einlægu von í brjósti  að bera sigur úr bítum við „dragbíta" sína og kvilla.  Þó hinni fyrri sé í raun ólæknandi og góðkynja skákdella er sá síðari öllu verri viðureignar, þar sem baráttan snýst stöðugt um það að halda sér þurrum og  sífellt er verið að  kljást við sama óvininn Bakkus hinn blauta. Það er mun betra að falla á tíma en að falla fyrir honum. 

Hvort sem menn mæta til tafls vegna tilfallandi skákóþols, krónískar skákáráttu eða bara til njóta augnabliksins að hætti upplifunarsamfélags nútímans eða einfaldlega til að leita sér hvíldar frá daglegu amstri má einu gilda.   Þó blundar eflaust í mörgum óseðjandi löngun til að bera sigurorð af sem flestum andstæðingum á sem stystum tíma sem er líka gott og blessað.  Góður árangur við taflborðið eflir sjálfstraustið og gerir ellina innihaldsríkari og meira spennandi fyrir suma.

Menn takast á við sinn öldrunarvanda með mismunandi hætti. Mikilvægt er að forðast félagslega einangrun og aðgerðaleysi. Þó sundið og golfið sé af hinu góða hreyfingarinnar vegna eru heilabrot ekki síður mikilvæg heilsurækt fyrir hugann og höfuðið sem allt annað fellur og stendur með ef menn vilja á annað borð njóta lífsins fram eftir ævi, þar til hvers vitjunartími kemur.

Það var ekki laust við að minningin um miskumsama Samverjan hafi gert vart við sig á staðnum. Aldrei þessu vant voru menn ekki eins harðir á því að snertir menn væru færðir eins og jafnan þegar harkan ein ræður ríkjum. Ekki var heldur alveg laust við að menn væru sáttfúsari en vanalega sem lýsti sér í óvenju mörgum jafnteflum. Svo var mótið líka óvenju jafnt að þessu sinni.  Úrslitin réðust ekki fyrr en í lokaumferðinni og þá á stigum. Þrír fræknir kappar urðu efstir og jafnir með 8.5 vinning af 11 mögulegum.  Þetta voru þeir Þór Valtýsson, Sigurður A. Herlufsen og Friðgeir K. Hólm, allt valinkunnir meistarar, sem vart mega vamm sitt vita. Miklir keppnismenn allir saman og drengir góðir og voru þeir leystir út með verðlaunum. Aðrir fengu jólapakka skv. happa og glappa aðferðinni.

Þó aðalverðlaun féllu vissulega í verðugar hendur má segja  að næstu fimm keppendur hefðu líka átt það skilið  að komast á pall.  Sérstaklega „Gussi" eða Guðfinnur R. Kjartansson, fullu nafni, sem lætur jafnan gamminn geysa og  „sem gefur hvorki grið né frið en geysist fram og heggur lið" eins og segir í frægri drápu um hann eftir Matthías Kristinsson, félaga hans að vestan. Guðfinni var sérstaklega þakkað í byrjun móts fyrir farsæla skákstjórn hans  í klúbbnum á annan áratug, fyrst handknúna en síðan með hjálp fartölvu og Sviss Perfect mörg hin síðari árin. Honum var jafnframt hótað meiri heiðri af því tilefni síðar, sem hann meðtók af stakri stillingu.

Nánari úrslit skv. meðf. mótstöflu og vettvangsmyndir má sjá í myndasafni. Vegna landlægra hátíðarhalda falla tveir skákfundir niður og  því verður næsta mót Riddarans ekki haldið fyrr en miðvikudaginn 9. janúar 2013. Vonandi reynist ártalið þrettán skákmönnum happatala. 

 

 

ESE- skákþankar 26.12.2012

Skrár tengdar þessari bloggfærslu:

• Drápa um GRK