Skákbarnið - mikilvægi þess að ungir skákmenn stúderi sjálfir

Á vef bandaríska skáksambandsins má finna ritdóm stórmeistarans Greg Shadade um bókina Chess Child um bandaríska undrabarnið Ray Robson, sem er yngsti Bandaríkjamaður sem nokkurn tíma hefur orðið stórmeistari og tefldi nú með sterku ólympíuliði Bandaríkjamanna þrátt fyrir að vera aðeins 17 ára.  Fram kemur í dómunum um bókina að Robson hefur ávallt lagt sig mikið fram og hefur ávallt stúderað skákbækur mikið sjálfur. 

Shadade kemst að þeirri niðurstöðu að þjálfarar geti gert skákmenn að góðum skákmönnum.  Það sem skipti máli sé fyrst og fremst áhugi skákmannanna sjálfa og þeir stúderi sjálfir sem mest. 

Shadade setur fram eftirfarandi hugleggingar eftir að hafa lesið bókina:

1. If you see your child constantly studying chess on their own without any real prodding, it's a very good sign. It probably means they have the potential for greatness.

2. If you don't see your child studying on their own, it probably means their potential is limited. The good news is they can still be very very strong if they have a lucky combination of pure chess talent/board vision and etc, but they will probably not be one of the best players in the country.

3. No coach can make a kid great. This is almost universal, unless that coach can actually find a way to get a kid to start studying on their own. If a kid already studies like a maniac, a great coach can be the extra push needed to propel the kid from being very very good to being great. However in almost all cases, the most important thing is that the kid studies on their own in an intelligent fashion for as many hours as possible per day.

Nánar um þetta lesa á vef bandaríska skáksambandsins.