Pistill Braga: Sýning Björns 2.0 í Bunratty

"If my mind can conceive it, and my heart can believe it—then I can achieve it." ~ Muhammad Ali.

Við bræður héldum galvaskir á alþjóðlegt mót í Bunratty, Írlandi í febrúar sl. Um var að ræða lokaðan GM-flokk , þar sem við ætluðum að spreyta okkur við að næla í eins og einn stórmeistaraáfanga. Það gekk eftir hjá Birni, en snemma varð ljóst að ég myndi ekki leika það sama eftir. Það var því einn galvaskur bróðir sem sneri heim og einn galtómur bróðir. Vegir Caissu eru órannsakanlegir. Flokkurinn var vel mannaður, en má þar helst nefna þrjá Íslandsvini og fastagesti á Reykjavik Open; franska stórmeistarann og nærfatamódelið Sebastian Maze , geðþekka enska stórmeistarinn og vínáhugamanninn Simon Williams, og síðast en ekki síst Portúgalann sultuslaka Louis Galego. Af öðrum þekktum andlitum í flokknum má helst nefna skákskýrandann heimsfræga Lawrence Trent (og nú umboðsmann Caruana) og "írsku vonina" Sam Collins. Sam þessi er hársbreidd frá því að landa stórmeistaratitlinum og yrði  þá fyrsti "hreinræktaði" Írinn sem að myndi hreppa þann titil. Heimamennirnir bundu vonir við að Sam myndi sigla þessu í hús á heimavelli, en það var aldrei að fara að gerast á vakt okkar bræðra. Skemmst er frá því að segja að ég og Bjössi unnum hann báðir og gerðum drauma Írana að engu. Um leið gerðum við vonir okkar um að verða boðnir aftur á mótið að ári að engu.

 

Við bræður dvöldum í 250 fermetra húsi sem var skammt frá skákstað og það fór afskaplega vel um okkur. Andinn yfir mótinu var léttur og afslappaður, enda allir í flokknum vinir og kunningjar. Þó var ekkert gefið eftir á skákborðinu og hart barist á köflum.  Ein skondin uppákoma átti sér stað þegar sjálfur skákstjórinn var ekki mættur á réttum tíma í eina morgunumferðina. Hann hafði víst verið að spila póker of lengi kvöldið áður! Menn voru ekki mikið að stressa sig á þessu, enda stemningin létt og menn léttir á því og þá heyrðist í rámri rödd Portúgalans "We don´t need him" sem voru orð að sönnu og taflmennskan hófst.

Ýmsar fleiri skemmtilegar uppákomur áttu sér stað í ferðinni. Einn daginn fengum við óvæntan gest í húsið, en þar var á ferðinni enski stórmeistarinn Bogdan Lalic. Hann mætti á svæðið á því miður heppilega augnabliki þegar ég var að stíga úr sturtunni.  Aldrei á ævinni hef ég öskrað jafn hátt. Ég, Bjössi og "Boggie" eins og hann er kallaður af enska skáksamfélaginu, áttum eftir að verða miklir mátar þegar leið á mótið. Það var gaman að hlusta á hann ræða skák, skákmálefni og kolsjúkar samsæriskenningar af mikilli þekkingu og innsæi. "Góða nótt Bjössi" og "goodnight Boggie" áttu eftir að verða lokaorð mín á kvöldin, eins og ekkert væri eðlilegra. 

Fleira óvenjulegt átti sér stað. Einn morguninn, þegar ég staulaðist niður stigann, til að hita mér kaffi þá lá fullvaxinn, temmilega loðinn karlmaður makindalega í sófanum í stofunni. Það kom mér furðulega lítið á óvart, það var líkt og að hið óvænta og ófyrirséða væri orðið af hinu hefðbundna og hversdagslega í þessari ferð. Ég vakti einfaldlega Bjössa, og tilkynnti honum að það væri maður sem lægi sofandi í sófanum okkar, í sama tón og ég hefði tilkynnt honum að kaffið væri tilbúið. Bjössi var á þessum tíma líklega í besta formi lífs síns eftir heljarinnar líkamsræktarátak með Stebba Bergs fyrir ferðina. Hann var tilbúinn í hvað sem er. Ég var hinsvegar tilbúinn til að skvetta heitu kaffi á óboðna gestinn. Við vöktum síðan manngarminn, sem vissi ekki hvaðan á hann stóð veðrið. Hann hafði verið á einhverju skralli daginn áður, og farið húsavillt og sófavillt. Við gerðum góðlátlega grín af þessu og síðan hypjaði hann sig í burtu. Tók reyndar jakkann hans Bjössa í leiðinni, en við höfðum upp á honum síðar um daginn og hann baðst afsökunar á tilvist sinni og skilaði jakkanum.

En já, þessi pistill átti að vera um skákmót. Víkjum þá að mótinu sjálfu, og þætti Björns Þorfinnssonar. Það er skemmst frá því að segja að drengurinn gekk berserkgang í mótinu, tefldi af fádæma öryggi og krafti. Það var eins og írska loftið hefði gert hann að öðrum skákmanni, Bjössa 2.0, eins og það hefði fært honum þá yfirvegun og þolinmæði, sem honum hefur hingað til skort til að springa út sem skákmaður. Þarna small allt saman hjá honum og BÚMM, lokaniðurstaðan laug engu, 7 vinningar af 9 mögulegum, heilum tveimur vinningum á undan næsta manni. Mér er til efs að stigalægsti skákmaðurinn í flokki sem þessum, hafi nokkru sinni sigrað með slíkum yfirburðum. Sérstaklega vöktu öruggir og mikilvægir sigrar hans með svörtu gegn Lawrence Trent og Sebastian Maze mikla lukku í herbúðum okkar. Þegar áfanginn var í höfn fögnuðum við sem einn maður.

Sjálfur átti ég ekki mitt besta mót. Ólíkt Birni þá byrjaði ég ekki af krafti, komst því ekki í gírinn og náði því ekki upp því nauðsynlega sjálfstrausti sem þarf til vera í baráttu um að ná gm-áfanga. Skákin snýst að svo mörgu leiti um það hvernig þú er stemmdur, hún er alltaf prófsteinn á andlegt ástand manns, og það er alltaf þannig að þér líður betur þegar þú vinnur og það gengur vel og þannig leiða góð úrslit gjarnan af sér enn frekari góð úrslit. Ég tek ekkert fyrir þessar djúpu hugleiðingar. 

Minnisstæð og skemmtileg ferð hjá okkur bræðrum og frammistaða Bjössa kórónaði veisluna síðan endanlega. Við stefnum á að fara saman í aðra skákferð einhvern tímann á árinu 2016.  Bjössi er nú þegar farinn að hlakka til. En að að lokum kemur hér skák mín gegn Sam Collins.

Bragi Þorfinnsson.

 

[Event "Bunratty Classic 2015"] [Site "Bunratty IRL"] [Date "2015.02.21"] [Round "6.4"] [White "Thorfinnsson, Br"] [Black "Collins, S IRL."] [Result "1-0"] [ECO "E62"] [WhiteElo "2432"] [BlackElo "2491"] [Annotator "Doe,John"] [PlyCount "49"] [EventDate "2015.02.18"] [EventCountry "IRL"] [EventCategory "8"] [Source "Mark Crowther"] [SourceDate "2015.02.23"] 1. Nf3 Nf6 2. g3 d6 3. d4 g6 4. Bg2 Bg7 5. O-O O-O 6. c4 c6 {Sveigjanlegur leikur sem heldur mörgum möguleikum opnum.} 7. Nc3 {Svartur á marga möguleika í thessari stöðu. s.s. 7.- Ra6 , 7. - Db6 , 7. Bf5 , -a6 svo fáeinir séu nefndir. En Collins velur vinsælasta framhaldið. Ég finn tæpar 4000 skákir , með thessari stöðu í mínum chessbase.} Qa5 8. h3 Nbd7 (8... Be6 {er annar möguleiki sem mér líst mun betur á, enda er hann sá algengasti.}) 9. e4 e5 10. Re1 exd4 11. Nxd4 Ne5 12. Bf1 Re8 13. Be3 c5 14. Nb3 (14. Ndb5 $2 {gengur ekki vegna} Nxe4 $1) 14... Qb4 {Allt hefur thetta sést áður.} 15. Bd2 {Gallinn við thennan leik er að riddarinn á b3 verður ansi lélegur og thad tekur lengri tíma að koma honum í spilið.} (15. a3 Qb6 16. Nd2 {er betra framhald fyrir hvítan.}) 15... Qb6 16. Nd5 Qd8 17. Bc3 Nxd5 18. cxd5 {Upp er komin einhverskonar Benoni-staða.} f5 $6 {Thessi leikur er ótharfi að mínu mati og gerir fátt nema veikja svörtu stöðuna.} 19. f4 Nd7 (19... Nf7 {var öllu skárri leikur. Nú nær hvítur undirtökunum.}) 20. exf5 Bxc3 21. bxc3 gxf5 22. Qh5 Rf8 23. Nd2 {Svartur tharf af tefla mjög nákvæmt hér til að fá ekki mun verra tafl. } Qf6 $2 (23... Nf6 {var nauðsynlegur til að halda stöðunni saman.}) 24. Nf3 Qxc3 $4 {Óvanalegur afleikur hjá svo sterkum skákmanni og kann að skrifast á thétta dagskrá mótsins, en tefldar voru tvær skákir á dag.} (24... Qg7 {var leikurinn með hugmyndinni Rf6 og svartur getur ennthá barist.}) 25. Re7 {Ekki góður dagur hjá Collins og hann gafst upp.} 1-0