Sundlaugarmótið í Breiðholtslaug - á Sumardaginn fyrsta

Margt er um að vera og sér til gamans gert til að fagna sumri. Sjá mátti dæmi þess um alla borg á sumardaginn fyrsta þar sem fólk kom saman til að viðra sig og sjá aðra.  Sumir spruttu úr spori í víðavangshlaupi en aðrir létu sér nægja að taka þátt í skrúðgöngum eða fengu sér ís í góða veðrinu, enda dagur barna á öllum aldri.

Í Breiðholtslaug var annað upp í teningnum. Skákakademína Reykjavíkur með Stefán Bergsson, framkvæmdastjóra í broddi fylkingar ásamt Hrafni Jökulssyni, hirðljósmyndara, var mætt á vatnasvæði laugarinnar færandi hendi ásamt vaskri sveit skákgarpa af eldri kynslóðinni.

Minnstu munaði að Lúðrasveit verkalýðsins væri mætt og blési í herlúðra, slíkur var fögnuðurinn, en það verður að bíða 1. maí. 

Vígsla sjálffljótandi sundlaugarskáksetts var í uppsiglingu en  sams konar afþreygingarbúnaður hafði áður verið settur upp í Laugardalslaug, Grafarvogslaug  og víðar, nú nýlega í  Salalaug í Kópavogi og meira segja út í  Grímsey. Jafnframt stóð fyrir dyrum að halda áskorendamót í skák þar sem Bjarni Hjartarson, Breiðhyltingur, hafði skorað á Magnús V. Pétursson, milliríkjadómara, Fremristekk, í einvígi í sundlaugardskák, að dæmi  þeirra Bobby Fischers og Larry Evans, sællar minningar í Laugardalslaug 1972.

Þegar menn höfðu hreiðrað um sig í heita pottinum var ekki til seturnar boðið.  Einar S. Einarsson (IA) fenginn til þess að leika fyrsta leikinn eftir að hafa látið keppendurdraga um liti í tveimur þrepum, svo ekki vaknaði grunur um samráð eða brot á samkeppnislögum.  Allmargir sundlaugargestir höfðu safnast að ásamt sundlaugarvörðum, sem fögnuðu þessari tilbreytni og menningarauka mjög.

Að velheppnuðum fyrsta leik loknum klöppuðu laugargestir Skákakademíunni lof í lófa.  Leikar fóru svo að Bjarni hafði sigur í báðum einvígisskákunum, þrátt fyrir glæsileg tilburði Magnúsar, sem teldi fyrir áhorfendur og til að hafa gaman af.  Var Maggi Pé að vonum hálfsvekktur yfir útkomunni, hafði ekki fyllilega áttað sig á að Bjarni kynni svo mikið fyrir sér í skák, eins og kom á daginn. Keppendur skildust þó sáttir að kalla, hugsuðu báðir gott til glóðarinnar að hittast aftur fljótlega og taka fleiri rimmur í heitapotti Breiðholtslaugarinnar enda fastagestir þar og skáksetið komið til að vera. 

Í framhaldi af þessu upphófst kappaslagur af vestfirskum sið, þar sem sigurvegarinn situr kyrr og hefur svart.   Synti þá fyrstur fram til tafls Sæbjörn Larsen, sem borið hafði sigur úr bítum fyrr í vikunni í hópi Æsa í Ásgarði. Brutust þá út mikil átök á skákbrettinu með stórum ágjöfum og skvettum. Mátti lengi vart milli sjá hvor stæði betur eða verr, ekki fyrr "sjóriðu" varð vart í liði Bjarna á drottningarvæng, sem Sæsi nýtti sér til sigurs um síðir.

 Var þá komið að "Viðeyjarundrinu" hinum sigursæla KR-ingi og fyrrum hárprúða riddara Guðfinni R. Kjartanssyni að etja kappi gegn Sæbirni Bolvíkingakappa.  Öllum til undrunar og mest honum sjálfum missté Gussi sig illilega í byrjuninni svo biskup hrökk fyrir borð í atganginum.  Að hætti sannra bardagakappa lét hann sér fátt um finnast og kvaðst hvergi láta sér bregða - hvorki við sár né bana og blés í þess stað til sóknaraðgerða með fléttuívafi og blandaðri tækni.   Fór svo að hann að lokum að  vann skákina óvænt og með nokkrum tilþrifum er  enduruppvakin drottning hans fór á stjá og þrengdi óþrymilega að kóngi andstæðingsins, sem hann mátti sig vart hræra öðruvísi en að verða mát.  Gaf Sæsi þá skákina með þungum ekka.

Að lokum tefldu þeir Einar Ess og Maggi Pé eina skák fyrir áhorfendur um áskorunaréttinn á næsta fórnarlamb, þar sem Einar bar glæstan sigur úr bítum.  Hann tefldi síðan við “ókunna skákmanninn” í heita pottinum og slapp með skrekkinn með jafntefli, eftir að hafa verið pattaður.

Hið lofsverða framtak Skákakademíunnar að  gefa fljótandi skáksett í hverja sundlaugina á fætur annarri er mikill fengur fyrir skákunnendur og í raun alla sundlaugagesti  – jafnt innlenda sem útlenda, sem sést hafa taka sundskák undir beru lofti í mögnuðu ylvolgu umhverfi.

Mynddalbúm (HJ og ESE)